دوسال از انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ می گذرد و آقای روحانی ۲ سال دیگر رئیس جمهور خواهد بود، به نظر شما در مدت باقی مانده دولت چگونه کشور را اداره می کند؟

آقای روحانی گفت «من کشور را در تعامل با دشمنان می سازم» اما در عمل قدرتهای غربی اعم از اروپا و آمریکا نه تنها نیامدند بلکه این رویکرد را از سرضعف ایران دانستند بنابراین بر شدت فشارها افزودند. از طرفی کشورهای منطقه و حاشیه خلیج فارس که تا پیش از این روابط نه جنگ و نه صلح با ما داشتند، احساس خطر کردند بنابراین برخوردشان با ما تند شد و پروژه تضعیف و حتی تجزیه ایران را دنبال کردند. کشورهای دوست همچون چین و روسیه نیز به این جمع بندی رسیدند که ایران از سر اضطرار با آنها کار می کند و چشم امیدش به غرب است، به همین خاطر از ما فاصله گرفتند. حالا سه راه پیش روی دولت آقای روحانی وجود دارد. نخست آنکه صادقانه به مردم بگوید «قصد کار با غربی ها را داشت اما این نتیجه حاصل نشد و اکنون باید مردانه پای کار بیاستیم و مولفه های تضعیف شده قدرت ملی را احیا و روابط با همسایگان خود را اصلاح و کشورهای دوست را مجاب به همکاری کنیم». راه دوم این است که دولت استعفا دهد و بگوید «هدف ما تعامل و همکاری با غرب بود اما نتیجه ای حاصل کسب نکردیم، حالا کنار می رویم تا یک فکر جدید با پارادیم های جدید بیاید و کشور را اداره کند». این دو راهی یادشده، مردانه است اما یک راه نامردی هم وجود دارد که دولت بگوید «دیگی که برای من نجوشد سر سگ توی آن بجوشد، چون نتوانستم، کشور را وارد فاز تعلیق کنم تا همه مسائل بین زمین و هوا بماند». نتیجه گام گذاشتن دولت در این راه تندروی، پوپولیسم و دیکتاتوری است که به مردم آسیب می زند و آنها را به ستوه می رساند. البته امیدوارم دولت راه سوم را انتخاب نکند اما شواهد و قرائن نشان می دهد که سومی را انتخاب کرده است.

پس باید انتظار روزهای سخت تر را در ۲ سال باقی مانده از دولت دوازدهم داشته باشیم؟ یعنی مردم دعا دعا کنند که زودتر عمر این دولت به سرآید.

برجام که به هم خورد، ترامپ هم قابل مذاکره نیست، دولت باید تغییر رویه بدهد و به یک مدل برای اداره کشور برسد. اما چنین رویکردی را در دولت نمی بینم.

پس به نظر شما وضعیت بدتر خواهد شد؟

خیر، کشور صاحب دارد. من مدیریت رهبر معظم انقلاب را طوری می بینم که فضا جمع می شود و در یک مسیر درست قرار می گیرد. برای اولین بار نیست که چنین فضایی در کشور پیش آمده است. ما از این فراز و فرودها و جموش بازی ها زیاد دیدیم همه اینها با حضور مردم در صحنه و رهبری امام جامعه قضایا جمع شده است. بهتر می دانم قبل از آنکه نظام مجبور به کنترل بشود دولت به وظایفش عمل و تکلیف و برنامه اش را روشن کند، اگر هم برنامه ای ندارد، خداحافظی کند و استعفا دهد تا کسانی که در خود توانایی اداره کشور در این وضعیت را می بینند، جلو بیایند و زودتر انتخابات ریاست جمهوری برگزار شود